ارتباط بین تیپ های آللی جدید ژن vaca هلیکوباکترپیلوری و وضعیت caga با خطر زخم معده یا دوازدهه در ایران

زمینه و هدف: هلیکوباکترپیلوری به عنوان عامل اصلی بیماری های گوارشی مثل التهاب غیر آتروفی(nag) ، زخم معده (gu) و زخم دوازدهه (du) می باشد. ارتباط نزدیکی بین فاکتورهای اختصاصی این باکتری نظیر vaca و caga با gu و du وجود دارد. هدف از مطالعه حاضر بررسی ارتباط تیپ های اللی نواحی i و dژنvaca و وضعیت caga با خطر gu و du می باشد. روش کار: 177 سویه از کشت بیوپسی معده بیماران ایرانی از استان های مختلف به دست آمد و با استفاده از pcr تعیین ژنوتیپ شد. داده ها جمع آوری شده و تحلیل گردید. یافته ها: فراوانی آلل های i1 vaca، i2 ، i1 i2، d1 و d2 و ژن caga به ترتیب برابر با 9/42، 4/55، 7/1، 8/41، 2/58 و 4/68 درصد بود. تفاوت معنی داری بین فراوانی vaca i1 در سویه های به دست آمده از بیماران gu نسبت به بیماران nag وجود داشت (05/0>p). در آنالیز رگرسیون چندگانه لجستیک زمانی که gu بعنوان متغیر وابسته لحاظ شد، ژنوتیپ vaca i1 پس از کنترل متغیرهای سن و جنس ارتباط معنی داری با خطر بروز بیماری gu داشت (75/8-45/1=1ci 95%؛ 56/3=or؛ 006/0=p). آنالیزهای آماری هیچ ارتباط معنی داری بین فراوانی ژنوتیپ vaca d و بیماری های گوارشی نشان نداد. زمانی که du در آنالیز رگرسیون چندگانه لجستیک بعنوان متغیر وابسته مطرح شد، ژنوتیپ caga در حضور متغیر سن و جنس در مدل نهایی باقی ماند (60/11-22/1=ci 95%؛ 77/3=or؛ 021/0=p). نتیجه گیری: ژنوتیپ های vaca i1 و caga هلیکوباکترپیلوری به ترتیب می توانند بعنوان نشانگرهای زیستی مفید برای پیشگویی خطر زخم معده و زخم دوازدهه در ایران مطرح باشند.